1e dagen

Woensdag 8 juli:
Na veel vertraging kwamen we om 5 u in de ochtend aan in Jinja. We sliepen in het guesthouse Ebenezer. Daar hadden we, een voor Afrikaanse begrippen, fijne kamer. We konden daar ontbijten en avondeten. We konden ook heerlijk buiten in de avond koffie drinken. Het was wel heel gehorig helaas, maar met oordopjes in sliepen we redelijk.
Na aankomst hebben we een paar uur geslapen. Daarna zijn we naar het weeshuis Welcome Home(WH) gegaan, waar we hartelijk werden ontvangen. In totaal zijn er 65 kinderen. In de middag maakten we kennis met Mandy, de (Amerikaanse) directrice. We zijn rondgeleid door Mama Rose. Zij is het hoofd over de mama's.
We zijn Jinja ingegaan om geld om te wisselen en een telefoonkaart te kopen. Gelukkig werden we daarbij geholpen door Nancy, 1 van de medewerkers.
s' Avonds lekker gegeten in het guesthouse en vroeg naar bed.

Donderdag 9 juli:
Na een redelijke nacht weer richting WH. Daar hebben we het speelgoed uitgedeeld en de kleertjes aan Mama Rose gegeven en natuurlijk bij het uitdelen foto's gemaakt. Een aantal kinderen kregen kleren aan die wij hadden gegeven en ook daar mochten we foto's van maken.
We hebben een bijbelles meegemaakt en zijn in de klas geweest waar les werd gegeven. Dit doen de kinderen onder veel gezang. Ook hebben we buiten gespeeld met de kinderen o.a. met een bellenblaas.
Om 12.30u gingen alle kinderen eten. De kleintjes tussen de 1 en de 2 jaar werden in lage kinderstoeltjes gezet, en kregen een bord met warm eten wat ze zelf mochten opeten. Na veel geknoei werden ze schoongemaakt en in bed gelegd. Ze sliepen van 13 tot 15u.
s 'Middags hebben we met de deze kleintjes gespeeld. Geen van hen draagt een luier. Ze worden regelmatig op een potje gezet. Het is niet verstandig om deze kinderen op schoot te nemen! Je hebt geheid ook een natte broek!

Vrijdag 10 juli
Vanochtend zijn we met Mandy, William (haar Oegandese rechterhand), en een aantal medewerkers, naar Lomboko gegaan, een dorpje waar zij een project opzetten. Ze willen daar een kerk met een kliniek bouwen. Er moest daar gemeten worden. Wij werden ondertussen in het dorpje rondgeleid o.l.v. Betty, ook een medewerkster. Het dorp is heel primitief, wat heel indrukwekkend is. We hadden meteen alle kinderen van het dorp achter ons aan en die zijn bij ons gebleven totdat we weer weg gingen. Ook hebben we een huis van binnen mogen bekijken. Dit huis bestaat uit voorkamer en 2 slaapkamers. Buiten is een aparte hut voor de douche en 1 voor de keuken en 1 als latrine (wc = gat in de grond).